dag kerk aan Buitendams
Dag kerk aan Buitendams 45
Het is echt voorbij, zondag 25 september 2011 was de laatste zondag waarop we in het gebouw aan Buitendams 45 samen kwamen.
Voor de herinnering nog wat foto’s van deze zondag en het gebouw: Laatste keer Buitendams 25-09-2011 (http://www.debronhg.nl/ph-24307-3-9935/foto/laatste_keer_buitendams_25-09-2011.html?page=1)
Vanaf 2 oktober vinden de kerkdiensten plaats in ons nieuwe kerkgebouw ‘de bron’ aan de Maasstraat. We hebben er lang naar toegeleefd: een nieuw kerkgebouw, met zoveel meer mogelijkheden dan nu. En dit gebouw hier aan de Buitendams is ook wel echt uitgediend.
Enkele weken terug stond de vloer op de preekstoel al bol door vocht. Vocht wat overal door de kerk steeds meer zichtbaar werd. Om over de scheuren maar niet te spreken…
Er is veel gebeurd in dit kerkgebouw. Mooie dingen, moeilijke dingen, in je persoonlijke leven, of ook je leven als kerk met elkaar. Momenten die ons steeds weer terugbrachten bij de kern van de kerk:
‘Leer ons gaan in afhankelijkheid’.
DAG OUWE KERK
Ik hoor het orgel jubelend spelen
Maar ook het kraken van de banken en de trap
Ik zie de vlek die nooit meer wegging
Lekkage vanwege het versleten dak
Ik zie de lamp die geregeld stuk was
De leiding van het licht werd oud
De ouwe, groen geverfde banken
Ik hou er van, ’t is zo vertrouwd
Dag kerk, dag lieve oude stenen
Ik kom morgen nog even langs
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Anderhalve eeuw aan Buitendams
Hier hield men duizenden preken
Hier werd gedoopt en belijdenis gedaan
Hier werd voorgoed afscheid genomen
Van de generaties die zijn voorbij gegaan
Ik hoor de stemmen door de jaren
Over de gereformeerde leer
Die we moesten bewaren
De psalmen tot Zijn eer
Dag kerk, dag lieve oude stenen
Ik kom morgen nog even langs
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Anderhalve eeuw aan Buitendams
Je zag zoveel dingen door de jaren
Armoede, oorlog en kerkelijke vijandschap
Wat moest God veel van ons verdragen
Terwijl Hij hier elke zondag toch Zijn zegen gaf
Ik kijk nog eens naar de kansel
Ik weet het, het is nostalgie
Toch krijg ik een beetje week gevoel van binnen
Als ik alles nog één keer overzie
Dag kerk, dag lieve oude stenen
Ik kom morgen nog even langs
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Anderhalve eeuw aan Buitendams
Een nieuw gebouw dat is natuurlijk beter
Er kan zoveel meer en het is allemaal modern
Daar kunnen we ook kerk zijn
En dat is toch de kern
Toch krijg haast spijt van de verhuizing
Maar de ouwe kerk wordt gauw gesloopt
Er stopt een auto met twee mannen
Waarvan er één misschien de grond wel koopt
Dag kerk, dag lieve oude stenen
Ik kom morgen nog even langs
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Anderhalve eeuw aan Buitendams
Auteur: Joop Evertse
(Vrij naar het lied Dag Huis, Dag Lieve Oude Woning (1980). Gezongen door Willeke Alberti, geschreven door Gerrit den Braber en op muziek van Tonny Eyk.)
HONDEKOP
Wat denk jij bij vertrek? Vaste banken? Strakke liturgische lijn?
Of vraag je je misschien af: Gedroegen we ons gearriveerd?
Ik was als jochie soms op de mond van een orgelpijp gefixeerd
en wanneer de details vervaagden zag ik ‘m als zo’n oude trein.
De voorkant van zo’n geel blauw boemeltje dat van Dordrecht
naar Geldermalsen reed en weer terug zonder te zijn gekeerd.
Er is veel verbeterd, vernieuwd: dienstregeling geïntensiveerd,
andere treinen, Arriva en zelfs twee stations hier aangelegd.
Plots speelt door mijn hoofd: Die hogere frequentie en een recht
spoor dat duidt de lijn die wij naar de toekomst moeten trekken.
Kerk zijn is meer (dan) samenkomen. Ook onderling gesprek en
missionair elan. Kan men voor zijn levensreis bij ons terecht?
Levend water is geen gek motief voor wat de gemeente wil,
maar werken uit de bron vraagt inzet. Dat is geen peulenschil.
C. ten Hope
25 september 2011
Het is echt voorbij, zondag 25 september 2011 was de laatste zondag waarop we in het gebouw aan Buitendams 45 samen kwamen.
Voor de herinnering nog wat foto’s van deze zondag en het gebouw: Laatste keer Buitendams 25-09-2011 (http://www.debronhg.nl/ph-24307-3-9935/foto/laatste_keer_buitendams_25-09-2011.html?page=1)
Vanaf 2 oktober vinden de kerkdiensten plaats in ons nieuwe kerkgebouw ‘de bron’ aan de Maasstraat. We hebben er lang naar toegeleefd: een nieuw kerkgebouw, met zoveel meer mogelijkheden dan nu. En dit gebouw hier aan de Buitendams is ook wel echt uitgediend.
Enkele weken terug stond de vloer op de preekstoel al bol door vocht. Vocht wat overal door de kerk steeds meer zichtbaar werd. Om over de scheuren maar niet te spreken…
Er is veel gebeurd in dit kerkgebouw. Mooie dingen, moeilijke dingen, in je persoonlijke leven, of ook je leven als kerk met elkaar. Momenten die ons steeds weer terugbrachten bij de kern van de kerk:
‘Leer ons gaan in afhankelijkheid’.
DAG OUWE KERK
Ik hoor het orgel jubelend spelen
Maar ook het kraken van de banken en de trap
Ik zie de vlek die nooit meer wegging
Lekkage vanwege het versleten dak
Ik zie de lamp die geregeld stuk was
De leiding van het licht werd oud
De ouwe, groen geverfde banken
Ik hou er van, ’t is zo vertrouwd
Dag kerk, dag lieve oude stenen
Ik kom morgen nog even langs
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Anderhalve eeuw aan Buitendams
Hier hield men duizenden preken
Hier werd gedoopt en belijdenis gedaan
Hier werd voorgoed afscheid genomen
Van de generaties die zijn voorbij gegaan
Ik hoor de stemmen door de jaren
Over de gereformeerde leer
Die we moesten bewaren
De psalmen tot Zijn eer
Dag kerk, dag lieve oude stenen
Ik kom morgen nog even langs
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Anderhalve eeuw aan Buitendams
Je zag zoveel dingen door de jaren
Armoede, oorlog en kerkelijke vijandschap
Wat moest God veel van ons verdragen
Terwijl Hij hier elke zondag toch Zijn zegen gaf
Ik kijk nog eens naar de kansel
Ik weet het, het is nostalgie
Toch krijg ik een beetje week gevoel van binnen
Als ik alles nog één keer overzie
Dag kerk, dag lieve oude stenen
Ik kom morgen nog even langs
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Anderhalve eeuw aan Buitendams
Een nieuw gebouw dat is natuurlijk beter
Er kan zoveel meer en het is allemaal modern
Daar kunnen we ook kerk zijn
En dat is toch de kern
Toch krijg haast spijt van de verhuizing
Maar de ouwe kerk wordt gauw gesloopt
Er stopt een auto met twee mannen
Waarvan er één misschien de grond wel koopt
Dag kerk, dag lieve oude stenen
Ik kom morgen nog even langs
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Anderhalve eeuw aan Buitendams
Auteur: Joop Evertse
(Vrij naar het lied Dag Huis, Dag Lieve Oude Woning (1980). Gezongen door Willeke Alberti, geschreven door Gerrit den Braber en op muziek van Tonny Eyk.)
HONDEKOP
Wat denk jij bij vertrek? Vaste banken? Strakke liturgische lijn?
Of vraag je je misschien af: Gedroegen we ons gearriveerd?
Ik was als jochie soms op de mond van een orgelpijp gefixeerd
en wanneer de details vervaagden zag ik ‘m als zo’n oude trein.
De voorkant van zo’n geel blauw boemeltje dat van Dordrecht
naar Geldermalsen reed en weer terug zonder te zijn gekeerd.
Er is veel verbeterd, vernieuwd: dienstregeling geïntensiveerd,
andere treinen, Arriva en zelfs twee stations hier aangelegd.
Plots speelt door mijn hoofd: Die hogere frequentie en een recht
spoor dat duidt de lijn die wij naar de toekomst moeten trekken.
Kerk zijn is meer (dan) samenkomen. Ook onderling gesprek en
missionair elan. Kan men voor zijn levensreis bij ons terecht?
Levend water is geen gek motief voor wat de gemeente wil,
maar werken uit de bron vraagt inzet. Dat is geen peulenschil.
C. ten Hope
25 september 2011
kerk aan Buitendams 45
