Vreemdeling
Kom binnen, vreemdeling,
klop niet langer aan mijn poort.
Ga zitten, warm je voeten.
Ik heb al over je gehoord.
Wat ben je vuil en moe,
wat zijn je kleren nat.
Maar alles staat hier klaar:
een bed, een brood, een bad.
Een plekje om te schuilen,
voor jou en je gezin.
Stil, blijf nu niet huilen...
Dit wordt een nieuw begin.
Er is olie voor je wonden.
Er is troost voor je verdriet.
Want mijn handen zijn Zijn handen...
Jezus! ken je Hem nog niet?
Lijda Hammenga
in vrijheid verbonden
Eer uw vader en moeder wordt ons in de tien geboden opgedragen.
En eerlijk gezegd gaf dat innerlijk nogal eens een gevoel van onbehagen.
De jongste zoon in mij schreeuwde het van zich af met:
”ik heb niet gekregen waar ik recht op had”.
En ging vervolgens in al zijn hoogmoed met zijn hartstochten op pad.
De oudste zoon in mij klaagde stilletjes en verbeten:
“nu heb ik al die tijd nog zo mijn best gedaan
maar wie is er nu eigenlijk eerlijk en oprecht met mij begaan?”
Jongste en oudste zonen worden uiteindelijk vaak zelf ook weer vader.
En heel subtiel lijkt de geschiedenis zich te herhalen,
bekijkt u dat maar eens nader.
Dit kan alleen oprecht onder de barmhartigheid van onze Hemelse Vader,
want alleen Hij is zo volmaakt.
In waarheid en liefde verleent Hij mij zijn genade,
ook al heb ik als vader nogal eens verzaakt.
Met Zijn Geest spreekt Hij troostend tot mij:
Wat jijzelf niet hebt gekregen, heb je ook niet kunnen geven.
Neem nu je verantwoordelijkheid.
Alleen deze liefde zet de generaties vrij ten opzichte van elkaar tot in de eeuwigheid.
Vanuit deze genade volle liefde omarm ik het eer uw vader en moeder-gebod,
waar dit gedicht mee begint.
Want zo leren wij God kennen in het besef,
dat wij allemaal- jong en oud-, afhankelijk van Hem blijven als Zijn geliefde kind.
Laat het iedere dag Vaderdag zijn.
Frank Engels
Doopoproep
Een oproep: En u, geliefde broeders en zusters, ontvang
dit kind met liefde in het midden van de gemeente. Laat
uw voorbede een steun zijn voor deze ouders en gaat
als voorbeeld hen voor. Hopelijk onnodig deze aandrang.
Gaat u hierdoor daadwerkelijk waar nodig aan de gang?
Aan het werk, de handen vouwen en ook uit de mouwen.
Dus geen praatjes mannenbroeders en de vrouwen,
maar werkelijk helpen aan geloofsgroei levenslang.
Dit gedoopte kind hoort in de kring, in ons midden.
We mogen elkaar aanvuren in geloven, in vertrouwen.
Met elkaar de genade begrijpen waarop we bouwen
en groeien in kennis van de Heer tot wie we bidden.
Want gedoopt in die ene Geest bent u geen eenlingen meer
maar één lichaam. Door de Geest helpe hiertoe ons de Heer!
C. t Hope
Jezus weende (Joh. 11:35)
Soms lijkt het of de wereld stilstaat,
soms lijkt het of God slaapt.
Als alle ellende over je heengaat
en de hand van het kwaad je slaat.
Soms is verdriet niet te verwoorden,
soms zijn er geen tranen genoeg.
Op sommige vragen zijn geen antwoorden,
het blijft stil op alles wat je vroeg.
Voorgoed ben je gebroken,
voorgoed je hart verscheurd.
Je raakt nooit uitgesproken,
over wat toen is gebeurd.
Verdriet zal nooit genezen,
de maan schuift voor de zon.
Eén troost slechts zal er wezen:
dat ook Jezus huilen kon.
Edwin F. Venis
Bij de grijs, wit en blauwe gordijnen voor in de bron:
Grijs, wit en blauw
Gul en gastvrij laat U zich kennen,
na het zure geeft U zoet.
U wilt ons royaal verwennen.
Heer, wat zijn Uw gaven goed.
Wijd zet U de deuren open:
kom naar binnen in dit huis!
Vrij mogen wij binnenlopen,
waar Uw licht straalt in het kruis.
Onze grijsheid wilt U wassen
en ons maken wit als sneeuw.
Met Uw genade ons verrassen,
ons leiden naar een nieuwe eeuw.
Een stukje hemel valt naar binnen,
door hoge ramen in het blauw.
Hier wilt U onze harten winnen
met Uw liefde en Uw trouw.
Lijda Hammenga
